Het astraal lichaam
Met het astraallichaam heb ik een haat-liefde verhouding. Veel mensen vinden het een weerbarstig onderdeel om te begrijpen. Het is ook wel het meest heftige wezensdeel.
Om een beeld te schetsen: denk aan de sfeer bij de muziek tijdens Sint Jan. Je hoort aanstekelijke ritmes en melodieën, mensen worden blij, gaan heen en weer deinen, kinderen gaan dansen. Dat is astraal, namelijk emotie en beweging. Maar de tornado in Zierikzee is ook astraal: heel veel wind en heel veel gedoe.
Het fysieke lichaam hoort bij de minerale wereld, de stenen. Het etherlichaam hebben mensen en dieren gemeen met de plantenwereld, daardoor is er leven en groei. Dieren en mensen hebben een astraal lichaam. Dat zorgt voor bewustzijn, instinct, emoties en beweging.
Wat doet dat “astraallichaam” dan?
Wakker bewustzijn
Stel je een slapend kind voor: daar ligt dat lekker warme lijfje, helemaal out, heeft totaal niet in de gaten dat jij nog even komt kijken.
Bij een slapend mens spelen fysiek- en etherlichaam de hoofdrol. Dat lichaam zie je wel liggen, dat is duidelijk. En die ether, die hangt ’s nachts aan de oplader. Er is geen bewustzijn. Zodra dat er is, wordt iemand wakker. En dan gaat het astraallichaam mee doen. Het zorgt voor bewustzijn, voor de mogelijkheid om indrukken op te nemen en gedachten te vormen.
Voelen
Een ander gebied dat door het astraallichaam wordt verzorgd zijn de emoties. Vandaar de haat-liefde verhouding. Verdriet, angst, blijdschap, boosheid, sympathie en antipathie behoren allemaal tot het domein van het astraallichaam.
Astraallichaam en autonoom zenuwstelsel
Het astraallichaam bedient zich van het autonome zenuwstelsel om in het lichaam zijn werk te doen.
Het autonome zenuwstelsel verzorgt de processen in ons lichaam waar we ons niet van bewust zijn, die automatisch gaan. Zoals de naam al zegt, gaat het autonome zenuwstelsel zijn eigen gang.
Aan een schrikreactie kan je mooi aflezen wat dit in kan houden. Wanneer je schrikt, gaat je lichaam in de vecht-vlucht modus. Ready for action dus. Dat betekent dat je pupillen groot worden zodat je zicht optimaal is. Je hartslag en bloeddruk gaan omhoog zodat je een sprintje kan trekken. Er gaat minder bloed naar de spijsvertering en meer naar de spieren zodat je gericht een flinke klap kan uitdelen. Je spieren spannen zich alvast aan. Je ademhaling versnelt zodat er meer zuurstof beschikbaar is voor actie. Allemaal dingen die onwillekeurig gebeuren en waar het astraallichaam een sturende rol speelt.
Er is een verband tussen emoties en het lichaam en het astraallichaam speelt daarin een bemiddelende rol.
Willen
Een derde werkgebied van het astraallichaam is de beweging. Zoals de oplettende lezer misschien nog weet van de onderpool, is beweging gekoppeld aan de wil. Je kan je wil eigenlijk niet kenbaar maken of uitvoeren zonder beweging, hoe klein ook. Al is het maar iets gefluisterds of een knipoog.
Planten bewegen zelf niet of nauwelijks. Dieren en mensen daarentegen wel. Die hebben dan ook een eigen wil.
Het lucht element
Het astraallichaam is verbonden met de lucht, het gasvormige. Een heel duidelijk voorbeeld hiervan is een kleuterklas die met ballonnen mag spelen. De ballonnen worden opgeblazen, soms klapt er een, dat geeft hilariteit. Of ze vliegen weg, met zo’n flubberend geluid, daar moet natuurlijk achteraan gerend worden en het is een gejoel en drukte van belang. Dat is allemaal astraal: beweging, emotie en die luchtige ballonnen dus.
Een subtieler voorbeeld geeft Viktor Frankl in zijn boek “Trotzdem JA zum Leben sagen”. Hierin legt hij uit hoe emoties zich verspreiden. Net zoals lucht, of een gas, zich volledig en gelijkmatig over een ruimte zal verspreiden, zo verspreiden emoties zich volledig over het bewustzijn van de mens. Hierbij maakt het niet uit of het iets groots of kleins is, het zal alle hoeken en gaten van je binnenruimte vullen. Daarom kan je ook van zo iets kleins als een mooie bloem of de glimlach van een kind helemaal blij worden. We kennen ook allemaal wel de ervaring dat je ergens binnenkomt waar een bepaalde stemming heerst. Op een feest is het druk en uitgelaten. Of er is ergens iets naars gebeurd en het verdriet is bijna tastbaar. Voorbeelden van een stemming die een hele ruimte vervult.
Uitersten
Zoals aangeduid in voorgaande beweegt het astraallichaam steeds tussen twee uitersten. In het bewustzijn is er sprake van inkomende indrukken en uitgaande ideeën, in het gevoel zijn er liefde en haat, sympathie en antipathie. In het lichaam gaat het astraal lichaam over spanning en ontspanning, hoge en lage druk, verwijding en vernauwing. Het gevaar bij polaire dingen is dat er eenzijdigheid ontstaat, dat het astraallichaam naar één kant door slaat. Je kan hierbij denken aan spierspanning die je op kan bouwen (bijvoorbeeld in kaken, schouders, billen, onderrug) wanneer je niet genoeg ontspanning hebt. Of spanning in je bloedvaten, leidend tot hoge bloeddruk. Of altijd op je hoede zijn in je gevoelsleven wanneer er te veel uitdagingen zijn en te weinig veiligheid is
Bescherming
Op het spreekuur zien we regelmatig mensen die zich in de greep van het astraallichaam bevinden. Dat is niet fijn. Wat kunnen we daar aan doen? In de samenvatting komen we hier nog op terug maar voor nu alvast twee aanknopingspunten.
Het astraallichaam werkt met het etherlichaam. Ze werken samen, maar het etherlichaam is ook een soort materiaal voor het astraallichaam om mee te werken. Vergelijk het met een stuk klei. Wanneer klei lekker warm is, niet te nat en niet te droog, kan je er van alles mee maken. Maar is het hard, dan gaat het rottig. Is het te droog, dan verbrokkelt het en is het te nat dan stort alles in elkaar. Zo is het ook met het ether- en astraallichaam. Is het etherlichaam in goede staat, dan kan het astraallichaam er goed mee aan de slag, zonder dat er al te gekke dingen gebeuren. Is het etherlichaam heel slap en dun, dan knalt het astraallichaam er zo doorheen. Daarom bouw je zo makkelijk spanning op wanneer je moe bent. Je etherlichaam kan dan geen weerstand bieden aan het astraallichaam.
De andere kant van de zaak is dat het astraallichaam ook weer aangestuurd wordt, door het Ik. Dat is als het ware de regisseur die een al te onstuimig astraallichaam in toom kan houden. Over het Ik en de onderlinge samenwerking van de wezensdelen meer in de volgende aflevering, de laatste voor de zomervakantie.
Aukje Kaptein Huisarts & Martin Springvloed Fysiotherapeut.
